Twee leden van onze motorclub, Jo van Venrooy en Frans van Dinther, maakten een 16 daagse reis naar de Noordkaap. Hier een verslag van een interview dat zij gegeven hebben en een hele serie foto's die onderweg zijn gemaakt.

Hoe kwamen jullie op het idee voor deze reis?
‘Drie of vier jaar geleden lazen wij een artikel in een motorblad over een groep mannen die de tocht hadden gemaakt. Het waren allemaal mannen tegen de 60. Toen we dat lazen, dachten we: als zij dat kunnen dan kunnen wij dat ook!
Uiteindelijk hebben onze vrouwen ons aangemoedigd: “Als jullie nu niet gaan”, dan ga je nooit meer” zeiden ze. Vervolgens zijn we naar een introductiemiddag van Horizon Motorreizen gegaan. We waren meteen verkocht. De tocht zag er prima uit met goede hotels onderweg. Ook was er een camper en monteur voor het geval er iemand pech zou hebben. We kregen een checklist van de organisatie met zaken waar je van tevoren rekening mee moest houden. Zoals, begin je reis met nieuwe banden, geef de motor een grote beurt, neem sjorbanden mee om de motor vast te kunnen zetten.

We vertrokken op 31 mei met ongeveer dertig motoren, waaronder BMW’s, Honda (Varadero, Black Bird en Pan European) en Ducati monster. Er gingen zelfs 2 Harley’s mee, wat vrij uniek is. Een Harley is namelijk zeer gevoelig voor stukken, maar ze hebben de reis toch goed doorstaan.’

Als ik een motorrijbewijs heb, kan ik dan mee met een dergelijke reis?
‘Nee, als je een dergelijke reis maakt, moet je wel een ervaren rijder zijn. Je moet bedenken dat je 400 tot 500 kilometer per dag rijdt, dat het geen rechte stukken zijn en dat je in de heuvels rijdt. Daarnaast mag je in Noorwegen 80 km per uur rijden. Je zit dus lange dagen op de motor. Een dergelijke reis is dan ook een aanslag op de lijf. Wij hadden daar niet zo’n last van. Met een GoldWing reis je zeer comfortabel en door ons werk zijn we gewend om buiten bezig te zijn.’

Hoe verloopt zo’n rondreis? Rijd je in konvooi 400 km per dag?
‘We vertrokken vanuit Kiel met de boot richting Oslo. In Oslo aangekomen begint de eigenlijke reis. Je rijdt de dagritten individueel, maar ontmoet elkaar ’s avonds in het hotel waar je met elkaar eet. Wij gingen met Henk van Bergen en Piet van Herpen, met zijn vieren dus. Met elkaar hebben we iedere dag de ritten gereden.’Totaal reden we deze reis 6500 km.

Jullie zijn ook de Poolcirkel gepasseerd, hoe ziet dat eruit?
“Op de Poolcirkel zelf stond een soort houten monument. Het is een soort symbolische lijn. Het was er erg koud en er lag veel sneeuw. Wat we wel heel mooi vonden is dat rond de tijd dat wij er waren, de zon niet onder ging op de Poolcirkel. In Trontheim was het tussen 1 en 4 uur ’s nachts alleen een beetje schemerig. We hebben de ramen soms extra verduisterd omdat je anders het gevoel krijgt dat het geen nacht is. Doordat het licht blijft, krijg je rare situaties. Op een nacht werd Jo wakker en toen hij naar buiten keek, was er een man zijn huis aan het schilderen.’

Is het dan ook de hele dag mooi weer?
‘Over het algemeen hebben we goed weer gehad. Maar het weer kan ook zo omslaan en lijkt het of je in een half uur door de vier jaargetijden rijdt. Rond Alta reden we met mooi weer door de bossen, daarna werd de bebossing steeds minder, tot we op het laatst door een dorre streek reden met steenslag, mos en tot slot in 3 meter sneeuw. Dan is het echt koud. We zouden vanuit Komoyvaer de Noordkaap bezoeken, het meest noordelijke stukje van Noorwegen. Maar toen we ’s avonds wilden vertrekken, stormde het zwaar. We reden zo’n 40 km per uur, maar lang duurde het niet. Toen we een bocht namen rond de berg stak er een windvlaag op en werden er verschillende motoren omgegooid. Één motorrijder waaide zelfs met motor en al de berm in. En een GoldWing van 400 kg zet je niet zomaar overeind. Daar moest een takelwagen voor aan te pas komen. We hadden twee meiden bij ons die met een (lichtere) BMW motor reden. Zij zijn wel doorgereden maar durfden niet meer terug, zo zwaar stormde het. Zij zijn opgehaald. We besloten terug te rijden naar het hotel, waar we natuurlijk ontzettend van baalden. Zijn we zo ver gekomen en dan zijn we niet op de Noordkaap geweest. Opeens hadden we een idee. Als het niet met de motor kan, waarom gaan we dan niet met de auto? We hebben toen een taxibusje besteld en zijn om kwart voor twaalf ’s avonds alsnog naar de Kaap gereden. Het was er wel erg mistig en koud, maar zeer indrukwekkend. Er was daar een bezoekerscentrum waar je een driedimensionale film te zien kreeg over de jaargetijden op de Kaap.’

Jullie zijn echt onder de indruk van de natuur.
‘Ja, natuur en motorrijden, het komt daar het beste tot zijn recht. De schoonheid van de natuur is adembenemend. Mooie bergen, meren, nergens graffiti. Vooral het verschil in landschap heeft indruk gemaakt, eerst rijd je in een dal waar het ongeveer 7 graden is en 20 kilometer verder zit je in de bergen waar 3 meter sneeuw ligt. Lofoten was bijvoorbeeld erg mooi: groene heuvels, diepe dalen, grasland. En daarna reis je weer via de Trollstigvegen (1400 m hoog) en het Geirangerfjord. Ook de mensen zijn erg vriendelijk en behulpzaam, hoewel we niet echt veel contact hebben kunnen maken, omdat je bijna de hele dag op de motor zit. Daarentegen zul je in Noorwegen niet snel dronken worden. Het bier kostte er € 8,00 per glas.’

Zijn er nog opmerkelijke dingen gebeurd?
‘Halverwege de reis hebben we een walvissafari gemaakt vanuit Sortland. Eerst een uur varen de open zee op en dan maar hopen dat je een walvis tegenkomt. De dag ervoor was er niet één gesignaleerd vanwege het slecht weer. Je moet ook veel geduld hebben. In deze tijd van het jaar duiken ze 500 tot 600 meter diep op zoek naar haring. Wij hadden meer geluk. Tijdens de 4 uur durende rondvaart hebben we 3 walvissen gezien. En ik kan je zeggen, de hele boot viel stil toen z’n kolos boven water kwam. Zo indrukwekkend. Een beetje luguber misschien, maar een paar dagen later hebben we walvis geproefd. In Bodo raakten we aan de praat met een paar vissers die aan het barbecuen waren. Nadat we een kleine rondleiding op hun boot hadden gehad, mochten we een stuk proeven. Het ziet er een beetje uit als lever en het smaakt naar haring. Zij legden uit dat dit te verklaren was doordat de walvis in dit jaargetijde veel haring eet.’

Nu jullie deze reis hebben gemaakt, zijn er dan nog wel wensen?
‘Deze reis maak je één keer in je leven dus het ligt niet in de verwachting dat ik snel weer een dergelijke reis zal maken. Hoewel we al wel weer een mooie route gezien hebben in de boeken “Rond de laars” een rondreis om Italië.  Daarnaast lijkt Schotland of Ierland ons ook mooi. Maar dan wel samen met de vrouwen want voor deze reis hebben zij hun zomervakantie opgezegd.

De foto's
En uiteraard zijn er een heleboel foto's gemaakt.